E Nachtpartie

Wenn i ammel e so
In de Nachthimmel ufe lueg,
denno sieht'r für mi herrlig us,
wie e samtig's, wites Zält,
im e wunderbare, dunkle Blau,
vollghängt mit e Hufe Diamante
od'r wie e Dach, e Zierdi
vom e grosse Chönigs Huus.
Do luege funklig d'Schtärnli
Us de Färni uf'd ganzi Wält,
wie useputzt un schön polliert,
im fiinschte Chleid, wie riich,
im e edle Glanz,
öbbe scho e Ewigkeit.
Niemed chennt sie an de Zahl.
öb dört od'r do,
--`s isch jo gliich --
e Lichtli fehlt?
Wer weiss des scho e so genau?
Chei Mänsch het's nochzählt.
De Himmel isch hüt e Pracht!
Dört fiert ement d'Frau Luna,
die ganzi Nacht -- un wie.
Sie ladet is i, zuem Danze un Lache,
di un mi, viellicht,-
zue'nere himmlische Mondschienpartie.
Scho mach i mi devo
uf de vom Schloof sanfte Schwinge.
Debi cheie m'r no d'Auge zue.
I träum -- e Schtärnli fliegt --
Vo de allerschöschte Sache.