D' Zit

R: Du!
D: Hä?

R: So,...bisch au no umme?
D: Ähä, wie de siehsch.Un?
R: Du, chasch mir emol sage, was d'Zit isch?
D: Hä? Ahsooo, nä-ä, mini Ziebele isch sit gescht am Arsch.
R: JowaS; No läbsch ement de Räscht vo dere Fasnacht zitlos, hä?
D: Hejo, wie me's nimmt.
R: Un, wie nimmsch's?
D: Säll frogsch mi am beschte morn nomol.
R: Worum morn? Isch's hüt e Gheimnis?
D: Nai, das nit, aber i ha kei Zit.
R: Jo du Bachel, ebe säll han i gmeint.Des heißt, eigentlig ha i öbbis ganz anders gmeint.
D: Hä? Sag emol, du dischponiersch aber au schnäll um.
R: Jo vowäge, du v'rschtohsch's halt scho wieder, wie ammel.
D: Wieso meinsch? Un was heißt do, wie ammel, he, he, hä?
R: Wie ammel, des heißt, bis do ane un denno het sich die Sach ammel,...bi d'r, verschtoh's?
D: Jo,...äh,...wie me's halt nimmt.Also ganz ehrlig gsait, i ha nit emol bis do ane öbbis verschtande.
R: Jowas, jenu, säll isch jetzte au glich bi d'r.D'Hauptsach isch, m'r verschöhn is no sunscht ammel, gäll?
D: Do hesch au wieder rächt.Zuedem, i han's no an de Ohre, wie de weisch. Los, was i di ha froge wölle? Was isch jetzte d'Zit?
R: Du, gescht isch's scho schpöter gsi
aber wenn's genau wüsse wotsch, säll frog i mi als au un wo die bliebt un woher sie chunnt un anegoht.
D: Du, wäge worum? Un des no als Früejräntner?
R: Genau, des frog i mi au.
D: Welle Sinn het no säll ?
R: Du meinsch , ass i mi über sottigi Sache no e bizzeli bsinn?
D: Me weiß jo nir, wie's dodemit zuegoht, od'r ?
R: Du nit, ohni dini Ziebele, sit gescht, hesch gsait.
D: Jaso, , wäge dem frog i di jo, noch dere Zit.
R: Wotsch's grad ganz genau wüsse oder numme, wie schpot's isch ?
D: Jo, scho's Letschteri z'erscht aber de chasch's m'r au düpflischissig verzelle, wenn de das wotsch.
R: Ahaaa, du saisch d'r au, wenn i chei Zit ha, no mueß i mir eini neh?
D: Jo chasch dänge Nägeli, e so isch's au wieder nit. Aber los, gescht ha i zwoi gha, dene het's prässiert, wie d'Sau.Wo sie denno am nächschte Morge bi mir deheim verwache sin, hän die au nit gwüßt, was d'Zit gschlo het un wo die bliebe isch.
R: So so, verzell numme witer. Sin die nit verschrogge, bim Verwache, wo sie di blöd's Gsicht gse hän?
D: Was, die? Henai, i bi dört doch no garnit nüchtern gsi!
R: Säll isch au wieder wohr, wenn me ammel noch de Fäschterei wieder nüchtern isch, do luegt jo e mänge saublöd us de Wösch use un me chennt'n fascht nümme, gäll?
D: Los, du meisch jetzte aber nit dine beschte Fründ, hä?
R Im Läbe nit, niemols.
D: Du, die eini het gsait, ihre sig's egal, d'Zit.Trotzdem isch sie uf jedi Schtund ganz versässe gsi.
R: Un die anderi?
D: Jo sälli het uf'smol de Moralisch gha, jessesnai, het die e Ghüül abglo.Schpöter frogt mi de Nochber, öb wiedermol de Meiri ihre Hund bi m'r in de Pflägi sig.
R: Du, bi dir het's hüt aber lang brucht, bis du uf de Punkt cho bisch.
D: Hä?
R: Nai, nä-ä, mir fange nit nomol vo vorne a, hüt nit. Also los, was isch d'Zit?I däng m'r, sie isch nit höch un au nit breit un ghört niemerem älleinig. Seh un alänge goht au nit un trotzdem veränderet sich alles...mit de Zit.
D: Ahso, hejo, denno wohnt die scho in jedem Huus... wies do ammel zuegoht un paßt dur jedi Düüre, d'Zit?
R: Jo chlar, öb schmal oder wit, sogar dur jeds chleinschti Loch. D'Zit het au immer Zit un goht nie us, wie mir. Sie isch eifach immer do, egal, wo mir anegöhn, öb wit furt od'r sunscht neume ane.
D: Hejo,'s isch halt emol e so. D'Zit bliebt nit schtoh, isch überall debi,au ohni Ziebele an de Hand.
R: Un los, us jedm Schpiegel luegt die is a, chasch mache, was de witt.D'Zit zählt eifach e jeds Rüngli mit un triebt e mänge au an d' Wand.
D: Sie vergoht is allene neume, wie Sand in de Hand...un macht Falte!
R: D'Zit isch e Gschäng vo obe, vo de Ewigkeit un grad in sie inegwobe, dene Junge un au de Alte.
D: Jojo, er nagt, de Zahn vo dere Zit sälbscht 's Gröschti chlei un die schönschti Fassade a, au sällere dört,...jo Sie,... wo's hüt no garnit meint un glaube cha.
R: So isch's halt.D'Zit isch mit is jung und mit is alt.'S Zitrad draijt sich umme, emol wie e Schnäck, e so langsam oder e andermol schnäll.Sie grift au gnädig i, passiert neume e Gwalt un deckt denno, eifach e so, de ganzi Bättel zue.D'Zit isch aber au nit 's Gäld, wo e mängem meischtens zu sinem Glück grad no fählt.D'Zit isch öbbis ganz bsunders, vor allem LÄBE!
D: Ahsooo...i glaub, i ha's verschtande, was de meinsch. Ohni mini Ziebele bruch i mi jo nit hetze lo. Mir nämme is halt lieber 's Läbe, gäll?
R: He,das isch aber wieder emol e typische Dängfehler vo d'r, passisch halt emol uf un schtiegsch ab de Leitig.
D: Ah, so, ähä, jo. Hüt bereue mir nüt, sin luschtig un froh. Un wie chönnt's anderscht si, mir gänn jedem Sack im Land no d'Hand un lade'n au no i! Jo, mir sin allewil scho tolerant gsi... an de Fasnacht! E Glückseligi mitenand!