S herbschtlet

(Kommentare: 0)

S herbschtlet

'S herbschtlet e so langsam umme.
D'Zit vergoht allwil, nit wäge nüt,
in Freud un Schmärz.
Un- was isch mit'm Wii?
Er riift am warme Hang,
bichunnt is ächscht no lang,
schlotzt sich e mänge guet,
wenn me'n nit numme sufe duet,

grad e so, wie sälli Lüüt,
in e riesigs Loch ine,
was nit mueß si,
das isch für de Wii z'schad,

sundern gli dra dängt,
do schteggt viel Läbe dinne,
vum Winzer un sinem Härz
un au vo de Sunne,
wo em Wii d'Chraft git
un e Charakter schängt.

Drum gnieß'n doch bi Gott,
de himmlisch Saft vo dene Räbe!
Defür isch'r jo do
un isch's no nit z'schpot.

Bichunnt d'r emol gar nüt me,
denno bisch scho neume halber hi
un gwüßli au bald tot.

« Zurück

Einen Kommentar schreiben