Lätz verschtande

R: Du!
D: Hä?

R: Los, gosch au mit an'd Biärdigung nochem Äschemittwuch?
D: Hä? Wenn hesch gmeint un vo wem?
R: Ganz genau in sächs Däg un vo einere, wo denno de Bach abe isch.
D: Was, sälli läbt no?
R: Hejo, aber nümmi lang.
D: Jowas? Verzell emol. Jessesmaria, de wirsch doch die öbbe nit...eh... i mein jo numme, de hesch ement nit....wirsch öbbe nüt e so vorha, hä?
R: Hedoch, i ha's jo fescht verschproche.'S isch scho alles e abgmachti Sach, wie's ablauft.
D: He, also so öbbis. Das hätt i vo d'r au nie dängt, henai.Jo, do hört doch alles uf....de Bach abe....sälli....un no du debi....
R: Hejojo, grad sälli. E mänge wartet jo scho lang do druf.
D: Hä? Wäge worum? Je, isch die bi de Lüüt e so unte dure?Also weisch, denno mueß die aber e rächte Fäger si?
R: Wie me's nimmt, emol weniger oder emol meh,....nümme lang.
D: AH sooo, denno mueß die's aber fuschtdick hinter de Ohre ha un ganz nätt öbbis ufem Cherbholz, hä?
R: Jo, ammel scho meischtens beschtens un säll einisch scho lang. Du chennsch die au.
D: Henai, bisch sicher? Du, schwätz emol nit e so lut. Dört hinte chunnt eine.De het scho sini Ohre usegschtellt.
R: Jo, das macht nüt. Vo dere Sach weiß scho lang e jede.
D: Soso, ähä. No isch des also scho unter de Lüüt umme? Un los, i bi aber nit e jede.
R: Jo, jo, scho lang. I sag's dir emol e so, ass de säll jo rächt verschtohsch, weisch.Meischtens sin jo d'Lüüt die Regel, aber e Usnahm git's einewäg überall debi.
D: Oder sone Dubel, hesch sage wölle?
R: Jo, me chönnt's uf verschiedeni Art usdrugge, wenn de e so wottsch.
D: Wieso ich? I will do demit nüt z'due ha. Du,....äh....los emol, du wirsch ement sälli Sach, wo de gsait hesch, nit mit öbberem plant ha?
R: Eigentlig nit, nä-ä, aber e paar Lüüt hän mi doch dezue überredet.
D: Henai, do hesch di au no in öbbis inezieh lo? I glaub's eifach nit.Hesch dir des au nomol guet überlegt?
R: Nai, worum? Des brucht's nit. I mach jo nüt. I gang numme mit, zuem Zueluege.
D: Was?Bisch jo verruckt! Numme zuem Zueluege? He, das längt aber au scho.
R: Hejo, devo schwätz i doch scho die ganzi Zit. Du chasch jo gärn mitgoh. I hol di zobe ab. Was meinsch?
D: Henai, do dezue loß i mi nit verleite, au nit vo dir un wenn's Nacht isch un cheine öbbis sieht.
R: Meinsch, ass mir e Näbel chriege? Nai, nai.Jo, wenn de nit wottsch, no frog i neume e paar anderi. So e Handvoll Hälfer chönnte mir scho no bruche.
D: Du, sag emol, was isch no das für eini? Sälli mueß denno jo e schöne Fätze si?
R: Hä? Worum?
D: Hejo, wenn's mehreri Lüüt brucht. Meinsch, die wehrt sich ement e so?
R: Jowas, nä-ä, des isch scho e ganz Alti....wie soll i jetzte sage....nit grad e fini Dame.
D: Henai, au das no? Los, no däti doch ei Maa un e digge Bängel länge? Jo, un denno, wenn's erledigt isch, alles umme isch?
R: He, no duen mir sie verbrenne, obe am Waldrand. Do dezue reicht numme ei Maa un e Bängel nit us.
D: Ahsooo, nai, nai,'s git jo e böses Gschleipf un me sott jo au cheini Schpure hinterlo, gäll? Do bruchts jo e ganze Hufe Material zue dere Verbrennig.
R: Ganz genau, e so ischs.
D: He, wenn's aber doch eine merkt oder beobachtet, vo unte ufe, usem Dorf? Was denno?
R:Macht doch nüt.De wird sini Freud dra ha.
D: Also, wie du des e so sage chasch.'S chönnt eim gruuse, wie imme Chriminalschtuckli.
R: Gruuse, wäge dem? Henai, sit wenn hesch no du e so schwachi Närve? Jo un in de Nacht loßt sich die Sach am allerbeschte mache.
D: Je, wottsch's nit lieber siloh? In welli Chreis bisch au du numme inecho? Nai, henai, au das no, uf dini alte Däg,.... nä-ä.
R: Do bruchsch chei Angscht ha, de isch no Johr un Dag de glichi un de bisch härzlig iglade zue dere Abdankig un de Verbrennig vo de alte Fasnacht, am nächschte Sunndig, ufem Hang obe.
D: Hä? Jo gopferdelli aber au, i ha scho gmeint, ass do eini ächt de Bach abe un e so....nit zuem sage....aber de hesch mi scho saublöd verschreckt.
R:Ich? Worum? I cha jo nüt defür, wenn du wieder emol öbbis lätz verschtande hesch. I weiß scho lang, ass de mängisch numme Gülle im Hirni hesch oder 's Bei nit lupfsch, ab dinere Leitig neume.
D: Jo, jo, bi mängene chasch au sage, wo die Härzbuebe bälle un die Hündli jodle, bsunders an de Fasnacht, gäll? D' Hauptsach isch un bliebt,'s het alles doch no e guets Änd un me cha no drüber lache. Los, uf de Schregge ane chönnte mir eine go hebe im Schtammlokal. No mache mir's ab, wäge dene nächtlige Aktivitäte am Sunndig.
R: Jo, s'isch in Ordnig. Bi dir heißt's ammel au: Lieber e Wiigeischt, als gar chei Verschtand, hä?
D: Ähä un im Dialäggt chas jo ab un zue au e paar chleini Mißverschtändnis geh, nit numme bi de Inegschmeckti, gäll?
R: Jojo, aber weisch, no e zweuti Hauptsach isch, mir chömme einewäg immer wieder zämme, hä? De sottsch efangs scho wüsse,i schwätz jo nit e so höchergeischtig mit d'r, ass de gar chei Sinn me din findisch.
D: Das isch au wieder wohr. Uf di cha me sich no allwil verlo.Wil, wenn im erschte Satz chei Sinn dinne findisch, denno findisch au cheine me. Chumm, gömer
Solli mitnand!