Johrduusigwächsel

Wie isch's doch e so sc hön gsi,
in dere Früündschaftsrundi,
woni debi gsi bi,
1999 uf 2000, am Silväschter.

I weiß des no,
wie gescht, säll Fäscht,
wie's gsi isch,
wie's gschmöggt het un e so.

M'r sin alli do gsi un voll debi.
Die halbi Nacht
hän mir danzt un glacht,
blödi Sache verzellt
un großi Schprüch gchlopft,
e Rabatz gmacht, jawohl un denno
no e mänge Saich abglo.

'S isch eifach toll gsi.
Do un dört het me au emol
e zwoidütige Witz ghört
un e mänge Zächer isch

eidütig vom Sitz abecheit.
'S het niemed gschtört.
Cheine het do dezue öbbis gsait.
Uf's Fiere sin mir alli total versässe gsi
un hän's Gäld versoffe.
E andere het's verfrässe.
Neume het eine, die un sälle,
als "blöde Sack" un "dummi Schälle",
de gueti Gschmack un au
de Charakter vergässe.
Wohrschiens het er's nit emol e so wölle.

Dusse, um d' Mitti vo de Nacht,
het's denno glüüchtet
un au saumäßig gchracht um d'Ohre.
Des no viel mee, als in de vorusgangene Johre.
Im TV hesch's au no gse.

D'Rakete sin ufe gschtige,
vor jedem Huus.
In de Färni un Nöchi sin
d'farbigi Füürballe gfloge

un glänzigi Schtärnli in d'Höchi.
Überall het's gfunklet,
in d'blauschwarzi Nacht use.
De Dräck isch wieder abecho

un an mänge Orte au no
länger liege blibe.
Vo überall her, do het's gwaltig gschunke!
Mir isch's fascht schlächt gworde,

vo dere ganze Pracht un dem Ruuch.
M'r hän ement alli e wäng z'viel trunke,
gfiert un glacht sällemols.
Debi sin d'Alltagssorge verfloge.

D'graui Ruuchfahne
hän sich wieder verzoge,
weiß Gott wo ane,
bis am nächschte Morge.

De Himmel isch tief ghange
un voller Giege gsi, sälli Nacht.
Wit un brit het chei Mänsch chönne pfuuse
un niemed het e Aug zuegmacht, sicher nit.

Alli hän numme wölle schwoofe,
in de Bier- un Wiiseligkeit oder e so.
D'Wält het sällemols gfiert,
verruckt un wie no nie!

Die meischte wünschte
mitnand sich Glück,
sin ufdraijt gsi un froh.
An de bsundri Erfolg het me dänkt

un an de Friede sowieso,
wo scho lang het sotte cho,
ement im neue Johr, wenn er wott, hejo.
Gsundheit het me sich agwunsche un nüt zuem bereue.

E mängs het me sich vorgno,
witzig's un dumm, au ärnschthaft un gschiit.
Natürlig alles vo Härze,
nit, wie sunscht ammel, zuem Neue,

numme e so anegsait,
zuem nächschte Johr, wo's do
defür wieder emol an de Zit.
'S isch sällemols ganz öbbis anders gsi.

Jo un worum?
He, des isch doch chlar!
In de Zitige het me's gläse:
Prosit uf's 2000, des bsundri neui Johr!

E Hufe Glaber het's drum umme ge
un vowäge " das Millenium goht um".
I ha's uf jede Fall no nit vergässe.
Jetzt frog i emol dumm:
Het's bis hüt eine neume gse?